Nie od dziś wiadomo, że jakość tkaniny świadczy o jej żywotności. Jednak jak określić, który materiał jest dobry gatunkowo, gdy nie możemy go dotknąć? I jak uniknąć wpadnięcia w pułapkę, jaką zastawiają na nas słabe, ale piękne produkty? Odpowiedź drzemie w specyfikacji. Zwykle ma ona postać specjalnej karty, na której wypisano wszystkie niezbędne parametry interesującej Państwa tkaniny. Na rynku pojawia się szeroki wybór materiałów o rozmaitych cechach, co może utrudniać znalezienie ideału spełniającego wymagania. Przyjrzyjmy się zatem wspólnie temu, co pojawia się w parametrach.
Gramatura tkaniny
To nic innego jak ciężar tkaniny. Wyraża się go w gramach przypadających na 1 metr kwadratowy. Pojęcie gramatury wiąże się zatem z grubością oraz masą konkretnej tkaniny i może okazać się pomocne przy określeniu jej cech. Czy to jednak oznacza, że wyższa gramatura to automatycznie lepsza jakość? Absolutnie nie!
Gramatura tkaniny ma niewiele wspólnego z jej jakością. Z łatwością jesteśmy bowiem w stanie spotkać wysokogatunkowy, leczy niezwykle zwiewny materiał o niskiej gramaturze. Po co więc zwracać uwagę na ten parametr? Okazuje się on przydatny, by określić przeznaczenie konkretnego materiału. Grubsze, ciężkie tkaniny są bowiem np. lepsze dla zasłon, których głównym celem ma być odcięcie od nadmiaru światła. Natomiast materiały lżejsze nadają się do bardziej zwiewnych dodatków.
Wytrzymałość na rozciąganie i rozdzieranie
Aby określić odporność tkaniny na rozciąganie, umieszcza się ją w specjalnej maszynie. W niej materiał jest poddawany rozciąganiu tak długo, aż tworzące go nitki nie zostaną pozrywane. Wynik powyżej 600 N zapewnia miejsce w kategorii 1, czyli najwyższej. Natomiast wszystko poniżej 250 oznacza minimalną odporność na rozciąganie.
Test na odporność na rozdzieranie wygląda zaś zupełnie inaczej. Między zaciskami wykorzystywanymi w badaniu układa się materiał z rozdartą linią w środku. W ten sposób sprawdza się, nacisk siły jaką należy wykorzystać, aby rozedrzeć tkaninę. Produkty, które przeszły ten test z wynikiem większym niż 40 N zalicza się do kategorii 1, czyli najwyższej. Natomiast wynik mniejszy od 15 N sprawia, że tkaninę zalicza się do kategorii 5 świadczącej o braku odporności na rozdzieranie.
Odporność na tarcie na mokro i sucho
Określa się ją w skali od 1 do 5, gdzie 5 przyznaje się tkaninie o najwyższej odporności na tarcie. Test polega na umieszczeniu kawałka materiału w dwóch przyrządach: jeden wykonuje potarcia na mokro, a drugi na sucho. Następnie kolor materiału porównuje się z nietestowanym fragmentem i na tej podstawie określa wynik.
Skłonność do mechacenia oraz pillingu
Z pewnością nie raz zauważyli Państwo, że na powierzchni ulubionego swetra tworzą się malutkie kuleczki. To właśnie pilling. Podobnie jest z materiałami meblarskimi – mechacenie jest naturalną właściwością materiału, która powstaje wtedy, gdy na nitkach tworzą się miniaturowe supełki. Z tego względu nie da się go zupełnie wyeliminować. Jednak niektóre tkaniny są na pilling bardziej niepodatne niż inne. Skłonność tę określamy na skali od 1 do 5, gdzie 1 oznacza minimalną odporność na pilling.
Odporność na ścieranie
Do zmierzenia tego parametru wykorzystuje się tzw. test Martindale’a. Polega na włożeniu tkaniny między dwa krążki papieru ściernego. Następnie urządzenie włącza się, by pod stałym naciskiem pocierało materiałem tak długo, aż na jego powierzchni nie pojawią się przetarcia lub nawet uszkodzenia. Ze względu na specyfikę nowoczesnych tkanin czas takiego badania może się nawet wydłużyć do kilku dni!
Odporność na ścieranie podaje się w specjalnej jednostce zwanej cyklem lub suwem. Materiały, które są w stanie wytrzymać ponad 50 tysięcy cykli, uznaje się powszechnie za bardzo wytrzymałe. Jednak w naszej ofercie znajdą się również materiały o trwałości przekraczającej wynik 100 czy nawet 200 tysięcy cykli, co spokojnie zaspokoi potrzeby nawet najbardziej wymagających użytkowników.
Co zaś zrobić wtedy, gdy materiał, który się najbardziej podoba, osiągnął wynik mniejszy niż te 50 tysięcy? To absolutnie nie jest powód do niepokoju. Nawet tkaniny o dużo niższym poziomie odporności wykazują się bowiem trwałością zupełnie wystarczającą w domowych warunkach.
Odporność na promienie UV, czyli światło
Określa, jak szybko tkanina straci swój kolor pod wpływem słońca. Próbkę umieszcza się w specjalnej komorze, gdzie zostaje poddana działaniu światła o bardzo wysokim natężeniu. Po zakończeniu testu porównuje się ją z fragmentem, który nie przechodził badania, i na tej podstawie wystawia się końcową ocenę. Parametr ten używa przeważnie skali od 1 do 8, gdzie 8 punktów przyznaje się materiałowi o zaskakująco wysokiej odporności na promienie słoneczne. Materiały o wskaźniku odporności równym 6 lub więcej stanowią znakomity wybór do obicia mebli ogrodowych. Natomiast w domowym zaciszu 5 uznaje się za więcej niż zadowalający.
Test na niepalność lub test na trudnopalność
Tkaninę poddaje się tzw. testowi papierosa lub testowi zapałki (są to dwa osobne badania). Badanie polega na tym, że do materiału przykłada się żarzący się papieros lub zapałkę. Jeśli materiał nie zajmie się ogniem, to test oceniany jest pozytywnie, a tkanina zyskuje certyfikat potwierdzający jej trudnopalność. Ten parametr jest szczególnie ważny, gdy materiału chcemy używać w kawiarni, restauracji czy hotelu.
Tkaniny hydrofobowe
Ich największą zaletą jest to, że bardzo wolno chłoną płyn. Wszystko to za sprawą pokrycia włókien specjalistyczną powłoką, która umożliwia gromadzenie cieczy na powierzchni tkaniny w formie kropelek. Zyskuje się w ten sposób cenny czas na sięgnięcie po ściereczkę, chusteczkę lub papierowy ręcznik i szybkie usunięcie plamy. Nic więc dziwnego, że tkaniny hydrofobowe znakomicie odnajdą się w domach, w których przebywają dzieci. Dodatkowo odporność na zabrudzenia powoduje, że obite takimi materiałami meble o wiele dłużej zachowują estetyczny wygląd.
Tkaniny Pet Friendly
